ნინო გაჩეჩილაძე: "ხელს მხოლოდ ფეისბუქით მთხოვენ"

მსახიობი ნინო გაჩეჩილაძე მშობლებისგან დამოუკიდებლად ცხოვრებამ კარგ დიასახლისად აქცია. სახლის დალაგებას, სამზარეულოს საქმეებს მიეჩვია. ახლა მის ცხოვრებას მხოლოდ ის მამაკაცი აკლია, რომელიც ნინოს მეორე ნახევრად უნდა იქცეს. ასე რომ, მომხიბვლელი მსახიობი დიდი სიყვარულის მოლოდინშია.
მანამდე კი თავისი საქმით არის დაკავებული. სერიალ "ჩემი ცოლის დაქალებიდან" წამოსვლის შემდეგ გამოთავისუფლებული დრო მთლიანად თეატრს მიუძღვნა, ბოლომდე იხარჯება და შედეგით კმაყოფილია. რამდენიმე ხნის წინ მარჯანიშვილის თეატრში პრემიერა ჰქონდა, რეჟისორ გიზო ჟორდანიას სპექტაკლ "ჰაჯი მურატში" ითამაშა, მაყურებლისგან აპლოდისმენტები მიიღო. მამისგან, ცნობილი მუსიკოსის გივი გაჩეჩილაძისგანაც, რომელიც ქალიშვილს იშვიათად ანებივრებს მის სპექტაკლებზე დასწრებით, ქება დაიმსახურა.

– ნინო, პრემიერას გილოცავთ! გვიამბეთ თქვენს ახალ სპექტაკლსა და როლზე.
– მე ჰაჯი მურატის ცოლს, სოფიას ვთამაშობ. სპექტაკლი რეჟისორმა გიზო ჟორდანიამ დადგა. მასთან მუშაობა მსახიობისთვის დიდი სიამოვნებაა. ბატონ გიზოს ყველაზე კარგად შეუძლია თავის სპექტაკლში სათქმელი ბოლომდე გათქმევინოს. პრემიერამ დიდი წარმატებით ჩაიარა, გულწრფელი მილოცვები დავიმსახურე. მსახიობისთვის იმაზე დიდი ბედნიერება არ არსებობს, როცა მაყურებელთა სიყვარულსა და კეთილგანწყობას გრძნობს.
სხვათა შორის, მამაჩემი წლებია ჩემს სპექტაკლზე არ ყოფილა. ახლა კი პატივი დამდო და "ჰაჯი მურატის" სანახავად მოვიდა.
– რატომ არ დადის ბატონი გივი თქვენს სპექტაკლებზე?
– მგონი, დღემდე აპროტესტებს ჩემს პროფესიულ არჩევანს. თუ ძალიან არ ვთხოვე, თვითონ სურვილი არ უჩნდება, სცენაზე მნახოს. მიხარია, რომ ამაში დედაც არ უბამს მხარს. მას ძალიან აინტერესებს ჩემი შემოქმედებითი ცხოვრება და სტიმულსაც ხშირად მაძლევს.
ჩემს შემოქმედებით ცხოვრებაში სიახლეებია. ახალგაზრდა რუსმა რეჟისორმა, დიმა პავლოვმა, გადაწყვიტა, ჩვენს თეატრში სერგეი დოვლატოვის მოთხრობა "ნაკრძალის" მიხედვით სპექტაკლი დადგას. რეპეტიციები კი დავიწყეთ, მაგრამ გარკვეული მიზეზების გამო ცოტა ხნით შევჩერდით. ახლახან კი ერთ–ერთი პარფიუმერული კომპანიის სახე გავხდი.
– რამდენიმე თვის წინ მშობლების სახლიდან ცალკე ბინაში გადახვედით და დამოუკიდებლად დაიწყეთ ცხოვრება. მოგწონთ ეს ახალი მდგომარეობა? დიასახლისობა არ გიჭირთ?
– სახლში ყველაზე დიდი მისაღები ოთახია, თითქმის ყოველდღე მიწევს სახლის დალაგება, რასაც ძალიან დიდი დრო მიაქვს. დღის ბოლოს ბევრი ჭუჭყიანი ჭურჭელი გროვდება, გარეცხვის პროცესი კი მომქანცველია და ცოტა რუტინაში გადადის. ერთი სიტყვით, ოჯახის საქმეები დამღლელია, მაგრამ აუცილებელი. სახლის დალაგება მეზარება, მაგრამ საჭმლის კეთება – არა. გამოგიტყდებით, რომ დედაჩემივით კარგი დიასახლისი არ ვარ. ამ დღეებში პიცის გაკეთებას ვაპირებ, მეგობრები უნდა დავპატიჟო. ასე რომ, მარტო ცხოვრებამ კარგ დიასახლისად მაქცია.
– მარტოობას ხომ არ გრძნობთ?
– სიმარტოვეს დიდად ვერ ვგრძნობ, ყოველდღე სტუმრები მყავს, მეგობრები ყურადღებას არ მაკლებენ. ეს არის ჩემი საკუთარი სივრცე, ჩემს თავს ვპატრონობ. სახლი მამამ მაჩუქა, თუმცა ჩემი სახსრებით გავარემონტე, ჩემი გემოვნებით მოვაწყვე, არც დიზაინერი მყოლია და არც "პრარაბი", ყველაფერი თავად გავაკეთე. კმაყოფილი ვარ, ძალიან კომფორტული და საყვარელი სახლი გამომივიდა. ყველა აღნიშნავს, რომ კარგი აურა ტრიალებს. ცოტა ხნის წინ ვაკურთხებინე კიდეც. არ ვიცი, როდემდე დავრჩები ამ სახლში და როდემდე მომიწევს მარტო ცხოვრება, მაგრამ ეს პერიოდი ყოველთვის კარგად გამახსენდება.

– ეს ის სახლია, სადაც ქმართან ერთად იცხოვრებთ?
– სახლში სულ ორი ოთახია, ორი ადამიანი კი დაეტევა, მაგრამ მეტი – არა. არ მინდა, რომ ქმარი ჩემს სახლში ცხოვრობდეს, მირჩევნია, მე ვიცხოვრო მის სახლში, ყოველ შემთხვევაში, წესი ასეთია.
– მშობლები შეეგუენ თქვენს დამოუკიდებლობას?
– ჩემებთან ყოველდღე მივდივარ. ეს იყო ის პირობა, რომელიც დიდი ოჯახიდან გადმობარგების შემდეგ არ უნდა დამერღვია და ამას ვასრულებ კიდეც. ახალ სახლში სადილების კეთება არ დამიწყია. რეპეტიციის შემდეგ მშობლებთან მივდივარ, ერთად ვვახშმობთ და მერე შინ ვბრუნდები.
– პირად ცხოვრებაში რა ხდება, კვლავ იგვიანებს სიყვარული?
– სამწუხაროდ, ჩემს პირად ცხოვრებაში ახალი არაფერი ხდება, მარტო ვარ, არავინ მყავს, ალბათ იმიტომ, რომ ჯერ არ დამიმსახურებია.
– რა არ დაგიმსახურებიათ?
– დიდი სიყვარული, რომელსაც ველოდები. ეჭვი არ მეპარება, რომ მალე მოვა.
– ხომ არ დარდობთ, რომ თქვენი გულისსწორი ჯერ ვერ იპოვეთ?
– ოპტიმისტი ვარ, ვიცი, რომ ყველაფერი კარგად იქნება და ამის დროც მოვა. რაც უნდა ბნელი იყოს გვირაბი, სადაც მივდივარ, ვიცი, ბოლოში ყოველთვის სინათლეს დავინახავ.
– ალბათ ბევრს წუნია ჰგონიხართ.
– ვერ ვიტყოდი, რომ წუნია ვარ. შეიძლება ბევრი ფიქრობს ასე, მაგრამ სიმართლე არ არის. ისეთ ადამიანს ვეძებ, როგორიც მე ვარ. უნდა გვქონდეს საერთო გემოვნება, აზრები, მიზნები... რადგან ჯერ ასეთი ადამიანი არ შემხვედრია, ესე იგი სულიერად უფრო უნდა გავიზარდო, რომ მზად ვიყო ამ სიყვარულის მისაღებად.
– მამაკაცები არ აქტიურობენ თქვენი გულის დასაპყრობად?
– ვერ გეტყვით, რომ ჩემ ირგვლივ თაყვანისმცემლები არ არიან, მაგრამ სერიოზული ურთიერობა ან თუნდაც ფლირტი არავისთან მაქვს. სოციალური ქსელით ხშირად ვიღებ კომპლიმენტებს, სიყვარულს მიხსნიან, რამდენჯერმე "ფეისბუქის" საშუალებით ხელიც კი მთხოვეს. ეს ყველაფერი არასერიოზულად მიმაჩნია. მამაკაცი როცა პირადად ვერ ბედავს გრძნობებში გამოტყდომას, ეს ცუდი ტონია. ერთხელ ზუზუმ (მსახიობი ზაზა ბეჟაშვილი. ავტ.) მითხრა, როგორი კონსერვატორი ხარო. კონსერვატორი კი არ ვარ, უბრალოდ მიყვარს, როდესაც ყველაფერს თავისი სახელი ჰქვია. ზოგს შეუძლია, შეყვარებულიც ჰყავდეს და პარალელურად სხვასთან ფლირტიც გააბას. მე კი ასეთი რამ არც გამიკეთებია და არც შემიძლია. როცა შეყვარებული ვიყავი, იმ ადამიანის იქით არავინ მაინტერესებდა.
– რეალურად ხელი არავის უთხოვია?
– ადრე მთხოვეს რამდენჯერმე, მაგრამ ამ ეტაპზე მხოლოდ "ფეისბუქით" მთხოვენ ხელს.
– რატომ, უკარება ხართ?
– არა, პირიქით, ძალიან თბილი და ერთგული ვარ. იდეალური ხასიათი არ მაქვს, მაგრამ არც რთული ვარ. ურთიერთობაში ძალიან გულწრფელი გახლავართ, არასოდეს არავინ მომიტყუებია. თუ მიყვარდა, ვეუბნებოდი, თუ არ მიყვარდა, არც ამას ვუმალავდი. მე მაინც მგონია, რომ ჩემი გულწრფელობის ბევრს ეშინია. საერთოდ, კაცები მშიშრები არიან, ძალიან ეშინიათ ურთიერთობის და პასუხისმგებლობის. ალბათ მათთან უკეთესია თამაში, მოსწონთ, როცა ქალები აწვალებენ. ადვილად ხელში ჩასაგდები არ ვარ, მაგრამ სამაგიეროდ არც ვთვალთმაქცობ.
– თუ სიყვარული გეწვევათ, ოჯახის შექმნაზეც იფიქრებთ თუ ჯერ არ გინდათ უღელში შებმა?
– რასაკვირველია, ახლა თუ ვინმესთან ურთიერთობას დავიწყებ, მასთან გასართობად ვერ მოვიცლი. ვინმესთან გართობის სურვილი არც არასდოს მქონია და ახლა, მით უმეტეს, არ მაქვს. მირჩევნია, დავიწყო ისეთი ურთიერთობა, რომელიც ოჯახის შექმნის პერსპექტივაში გადაიზრდება. რაც უნდა წარმატებული ვიყო და რაც უნდა დიდი მომავალი "მეჭყანებოდეს", მინდა, პირადი ცხოვრება მოწესრიგებული მქონდეს. ადამიანი როცა შეყვარებულია, ყველა საქმეს დიდი ხალისით აკეთებს.
– სერიალმა "ჩემი ცოლის დაქალები" პოპულარულ გოგოდ გაქციათ, მაყურებელი თქვენს კატოს ძალიან შეეჩვია, თქვენც გიყვარდათ ეს როლი. ახლა როგორ ცხოვრობთ ამ ყველაფრის გარეშე?
– ჩემი აზრით, ძალიან დროულად დავტოვე სერიალი, რადგან მალევე თეატრში რეპეტიციები დამეწყო. იმდენად ჩავერთე მუშაობაში, ვერც კი წარმომიდგენია, სხვა რამისთვის დამრჩენოდა დრო. ვიღაცეებს შეუძლიათ მოასწრონ რამდენიმე საქმე ერთდროულად, მაგრამ მე მირჩევნია, ერთ კონკრეტულ საქმეზე ვიყო ორიენტირებული. საზოგადოებისგან დღემდე დიდ სითბოს და სიყვარულს ვგრძნობ. თვითონ ის ფაქტი, რომ ხალხს ისევ ვუყვარვარ და სერიალიდან ჩემს გაშვებას ვერ შეეგუვნენ, ეს უკვე ძალიან სასიამოვნოა.
– ის პოპულარობა კატოს როლის შემსრულებელ ლელა მებურიშვილს ხომ არ გადააბარეთ?
– არ ვიცი, ალბათ ასე გამოვიდა, თუმცა, მინდა გითხრათ, იგივენაირად პოპულარული ვარ, როგორიც რამდენიმე თვის წინ ვიყავი. მირჩევნია, მაყურებელს თავი მოვანატრო, ვიდრე მოვაბეზრო.
– უყურებთ ამ სერიალს?
– როცა სახლში ვარ, ყოველთვის ვუყურებ. თუ შინ არ ვარ, მოგვიანებით ინტერნეტის საშუალებით ვნახულობ.
– თუ პოპულარობა – არა, მაშინ რა დაგაკლდათ სერიალიდან წამოსვლით?
– დამატებითი ხელფასი. პოპულარობა და ხალხის სიყვარული კი არ დამაკლდა, მაყურებელი უფრო გააქტიურდა. ერთი პერიოდი განსაკუთრებით მიტევდნენ და მეუბნებოდნენ, რომ დავბრუნებულიყავი.
– თუმცა მაყურებელი ახალ კატოსაც შეეჩვია.
– ადამიანი ყველაფერს ეჩვევა და ალბათ ახალ კატოსაც შეეჩვივნენ.
– თქვენს უახლოეს გეგმებში რა შედის?
– კინოროლი შემომთავაზეს, მაგრამ ჯერ ვერ დავაკონკრეტებ. ერთ–ერთი ტელეარხიდან რამდენიმე შემოთავაზება მქონდა, მაგრამ უარი ვთქვი.
– ახალ სერიალებზე იყო საუბარი?
– არამარტო სერიალში, ტელეწამყვანობაზეც მქონდა შემოთავაზება, თუმცა უარი ვთქვი, რადგან იმ პროექტებში საკუთარი თავი ვერ დავინახე.
ლანა კიკნაძე